طبق گزارش‌های منتشر شده، دیرینه‌شناسان فسیل تخم دایناسورهایی را به اندازه توپ پیدا کردند که مملو از کریستال است. این تخم‌ها در استان «آنهویی» چین شرقی پیدا شده اند.
تخم‌های کروی و فسیل شده متعلق به گونه‌ای از دایناسورهای ناشناخته هستند و درون آن‌ها از کریستال «کلسیت» پر شده است. اگرچه سه تخم در ابتدا در خاک یافت شد، اما دانشمندان می‌گویند تنها دو عدد از آن‌ها قابلیت مطالعه و بررسی برای کشف جزییات را دارد.
محققان می‌گویند این تخم‌ها تقریبا کروی شکل هستند و ۱۰۵ تا ۱۳۷ میلی‌متر طول و ۹۹ تا ۱۳۴ میلی‌متر عرض دارند. دو فسیل تخم دایناسور که حفظ شده و برای انجام آزمایشات بیشتر به آزمایشگاه منتقل شده‌اند، «QS-01» و «QS-02» نامگذاری شده اند.
QS-01 همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید مملو از خوشه‌های بلورهای کلسیت است. نویسندگان مطالعه توضیح می‌دهند که کلسیت یک ماده معدنی کربناته است که معمولا در تخم‌های پرندگان و دایناسورها یافت می‌شود. کریستال‌های کلسیت زمانی تشکیل می‌شوند که کربنات کلسیم از ساختار پوسته تخم جدا می‌شود و به شکل بلور در می‌آید. این بلورها رشد آهسته دارند و همین باعث می‌شود در سطح داخلی تخم رسوب تجمع کند.
محققان برای شناسایی این فسیل، ابتدا ضخامت آن‌ها را دستگاه کولیس چندین مرتبه اندازه گرفتند و سپس رسوباتی که روی سطح بیرونی پوسته‌های تخم جمع‌آوری شده بود را با سوزن‌های مخصوص برداشته و مورد آزمایش قرار دادند. آن‌ها این رسوب‌ها را به منظو شناسایی در حمام اولتراسونیک در آزمایشگاه زمین‌شناسی دانشگاه آنهویی قرار دادند.
محققان در پاسخ به اینکه این تخم‌ها چرا در این ناحیه از کره زمین پیدا شده‌اند، به مطالعه قبلی منتشر شده در این زمینه در «Cretaceous Research» اشاره می‌کند. در این مطالعه احتمال داده شد تخم‌های «Shixingoolithus» که قبلا یافت شده است، متعلق به یک پرنده با قامت بلند (نزدیک به ۹ متر) است.
پرندگانی با این ابعاد از اواخر دوره تریاس (۲۵۱ تا ۲۰۱ میلیون سال پیش) تا اواخر دوره کرتاسه (۱۴۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش) زندگی می‌کردند – پس از آن‌ها همه دایناسورهای با این ابعاد (که همگی دایناسور پرنده بودند) از بین رفتند و فسیل آن‌ها باقی ماند – در اثر برخورد سیارک «Chicxulub» به شبه‌جزیره «یوکاتان».
پس از آن برخورد فاجعه‌آمیز مقادیر زیادی گوگرد به داخل استراتوسفر زمین پرتاب شد. این گازهای گوگردی زمین را که برای قرن‌ها سرد می‌شد، با باران اسیدی بمباران کردند. این باران ساختار شیمیایی اقیانوس‌ها را برای ده‌ها هزار سال تغییر داد و منجر به انقراض ۷۵ درصد از گونه‌های گیاهی و جانوری زمین از جمله گونه مذکور دایناسورها (اورنیتوپادها) شد.
شرق چین سپس فوران‌های آتشفشانی را تجربه کرد که مقادیر زیادی رسوب و فسیل را با خود حمل کردند و این منطقه را به معدن رسوب و گنجی برای دیرینه‌شناسان تبدیل کرد.
به گزارش دیرینه‌شناسان تاکنون بیش از ۶۰ گونه فسیل گیاهی، نزدیک به ۹۰ گونه از مهره‌داران و حدود ۳۰۰ گونه از بی‌مهرگان تنها در استان «لیاوونینگ» در شمال غربی چین شناسایی شده است. به گفته محققان، شرایط این منطقه برای حفظ تخم دایناسورها عالی است.
