عصر دیروز نساجی مازندران و ذوب آهن اصفهان به دیدار هم رفتند که در پایان دو تیم امتیازات را تقسیم کردند
به گزارش “ورزش سه” عصر روز پنجشنبه دو تیم شمالی و اصفهانی نساجی و ذوب‌آهن در ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر در مقابل هم صف آرایی کردند. برای فوتبال دوستان در این سالها، نساجی با هوادارانش محبوب شده. کسانی که سالها چه در لیگهای پایین‌تر و چه در سطح اول فوتبال ایران و در نهایت قهرمانی جام حذفی، همیشه همراه این تیم بودند. آنها برای بازگشت به لیگ برتر ۲۴ سال دست از حمایت از این تیم نکشیدند زمانی طولانی و نشان از علاقه‌ای خاص.
در پیش از دوران کرونا و برگزاری طبیعی رقابت فوتبال با حضور هواداران، ورزشگاه وطنی یا قلعه ببرها به دلیل شکل و محل قرارگیری سکوها و هواداران پرشور این تیم، به کابوسی برای تیمهای رقیب تبدیل شده بود. گرفتن امتیاز در مقابل تماشاگران و تشویق ۹۰ دقیقه‌ای آنها کاری بود که از عهده هر تیمی بر نمی‌آمد و تیمهای مهمان در این ورزشگاه، همیشه به آن اذعان داشتند.
با ورود کرونا و منع حضور هوادار در استادیوم نساجی یکی از اصلی ترین نقاط قوت خود را از دست داد. نکته‌ای که مربیان این تیم در این مدت و تیمهای رقیب هم به آن اشاره داشتند. اما با بازگشت هواداران و بوژه در جام حذفی، آنها دوباره ثابت کردند چه نقش پررنگی در روند این تیم و پیروزی‌های آن دارند. نساجی دور از خانه و آزادی در مسیر قهرمانی جام حذفی با حضور ده‌ها هزار نفر، “هیچوقت تنها قدم نزد” و بالاخره جام قهرمانی را بالای سر برد.
در دو هفته اخیر اما باز هم ببرها از حمایت هواداران خود محروم شدند. جالب اینکه در فاصله یک هفته نساجی دوبار در وطنی میزبانی کرد که در هیچ کدام اجازه حضور تماشاگران داده نشد. این اما دلیل بر آن نشد نساجی‌چی‌ها تیم خود را تنها بگذارند. شبیه به دوران کرونا هواداران فارغ از جنسیت روی بام خانه‌های اطراف ورزشگاه رفتند و شمالی‌ها را تشویق کردند. شاید اگر در بازی مقابل ذوب‌آهن هواداران این تیم حضور داشتند، نتیجه‌ای غیر از تساوی بدون گل رقم میخورد و فوتبال دوستان هم بازی جذاب‌تری را می‌دیدند. متاسفانه نساجی با دو بازی پیاپی میزبانی، از قدرت هوادارانش که مطهری حساب ویژه‌ای روی آن باز کرده بود، محروم است. هواداران نساجی امیدوارند در ادامه مسیر بتوانند به ورزشگاه شهر خسته بازگردند تا از تیم محبوب با تمام توان حمایت کنند.
رقابت دیروز ببرها و گاندوها البته یک هوادار خاص داشت. کودک خردسالی که به هر شکل خودش را به ورزشگاه رسانده بود و به تنهایی از سکوی پشت دروازه نساجی را تشویق میکرد، به امید روزی که مجوز حضور همه هواداران به ورزشگاه‌ها صادر شود.
عکسها: معین نادری
