«پنج دوربین شکسته» در مدرسه روزنامه نگاری؛
فیلم مستند « پنج دوربین شکسته» در تازه ترین جلسه نمایش فیلم مدرسه آزاد روزنامه نگاری با حضور کوروش علیانی نویسنده و فعال فرهنگی اکران و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار مهر، تازه ترین جلسه نمایش فیلم مدرسه آزاد روزنامه نگاری با نمایش فیلم مستند «پنج دوربین شکسته» در قالب پروژه «فلسطین از لنز» با حضور کوروش علیانی نویسنده و فعال فرهنگی برگزار شد.
«پنج دوربین شکسته» روایت گر پنج داستان مختلف درباره عماد برنات، خانواده او و مردم روستای بیلین در کرانه غربی است. هر دوربین شکسته برنات، با خود داستانی درباره مقاومت دارد.
«پنج دوربین شکسته» را بی صدا ببینید
کوروش علیانی در ابتدای این برنامه درباره فیلم «پنج دوربین شکسته» توضیح داد: درباره این فیلم نظری دارم؛ برای بار دوم که فیلم را تماشا کردید، صدا را ببندید و بعد فیلم را ببینید به ویژه اینکه آغاز فیلم آغاز اشتباهی است. فیلم در متن زندگی می گذرد و بی معنی نیست که شما با شخصیت خردسالی به نام جبرییل فرزند چهارم عماد همراه هستید. آن بچه جایش در متن مبارزه مندرج در فیلم است. فیلم با چه چیزی آغاز می شود؟ با موسیقی و حرف هایی که در جریان برخی تولیدات موسیقایی اروپایی نسبت به آسیا وجود دارد. فضایی که دربرگیرنده بازی هایی است که به درد ما برای تحلیل این فیلم نمی خورد. اما به گمان من فیلم یک فهرست باز از پرسش های بی جوابی است که ممکن است در ذهن شما جرقه بزند، آزار بدهد و شما را هم رها نکند.
این مدرس و پژوهشگر ادامه داد: وقتی شما دوباره فیلم را ببینید پرسشی ایجاد می شود اینکه نظرتان نسبت به «زندگی روزمره» و «مبارزه» چیست؟ اصلا چه چیزی می تواند باشد و چه چیزی باید باشد؟ اما همه فیلم هم، تماما این پرسش های فلسفی را نمی پرسد. شما با شخصیت هایی مواجه می شوید که بعد از شخصیت اصلی یعنی جبرییل با هم فرق دارند. به اینها فکر کنید. شخصیت هایی که واقعا دربرگیرنده اتفاقات و رویکردهای جدایی هستند. «عماد»، «ادیب» و «فِل» در فیلم آدم هایی هستند که واقعا نگاه های متفاوتی باهم در مبارزه با اسراییل دارند که پرسش های زیادی برای ما ایجاد می کند. نکاتی که می بایست پس از تماشای فیلم به دنبال آن باشید.
از اعتراض مدنی تا اعتراض خشمگینانه در یک فیلم
وی افزود: حضور کودکان در مبارزات موجود در فیلم هم نکته بسیار مهمی است که می تواند برای ما پرسش های زیادی ایجاد کند. اینکه آیا حضور این کودکان در جریان اعتراضات و مبارزات با رژیم صهیونیستی درست است یا خیر؟ موضوع حفاظت از بچه ها توسط بزرگترها هم نکته مهمی است که در برخی از نکات فیلم وجود داشت و در بخش هایی از آن موجب شد که پدر و مادرهای فیلم واکنش های جالب توجهی را از خود نشان دهند. ما در این فیلم با جنبه هایی از اعتراض مواجه می شویم که مدنی ترین اعترض ها تا خشمگینانه ترین مواجهه را در آن شاهد هستیم. موضوعاتی که موجب جدی تری شدن شکل اعتراض های مردم بر علیه رژیم صهیونسیتی هم می شود. اصلا همین که در ذهن خود، فیلم را جلو و عقب کنید به موضوعات جالب توجهی می رسید که می تواند برای شما دربرگیرنده پرسش های زیادی باشد.
علیانی با اشاره به دیگر نکات مندرج در فیلم عنوان کرد: بحث شهرک سازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی هم از نکته های مهم فیلم بود. اصلا روند ساخت شهرک در این اراضی خودش یک سوال است. اینکه آیا این یک روند عقیدتی است یا نه عملا روندی برای ایجاد فساد اقتصادی است؟ موضوعی که در اسراییل یکی از موضوعاتی است که ما در این سال ها به آن توجه نداشتیم و می تواند در این فیلم مورد تحلیل ذهنی بیشتری قرار گیرد. کما اینکه در بخش هایی از فیلم «پنج دوربین شکسته» دیدیم به آن پرداخته شد اما نه آنچنان که بتوانیم در مسیر اصلی فیلم مشاهده کنیم. نکته ای که می تواند ما را به سمت و سوی گرایش های مذهبی و سیاسی سران رژیم صهیونیستی چه در گذشته چه در این سال ها سوق دهد تا انگیزه تحقیق و تحلیل بیشتری از آنها داشته باشیم.
این فعال فرهنگی با ارایه پیشینه ای مختصر از تاریخ گرایش های سیاسی و مذهبی افراد ذی نفوذ در اسراییل گفت: در فیلم می بینیم که پیشانی، مذهبی های اسراییل هستند اما بعد که وارد جریان اصلی فیلم می شویم، می بینیم که دیگر از آنها خبری نیست. در این فیلم ما شاهد مواجهاتی هستیم که برای مبارزه با انبوهی از روش های مبارزه روبه رو است اما اینها «همه چی» و «هیچی» هستند. چرا؟ چون همه راه ها در فیلم توسط او تست می شود اما نتیجه ای نمی گیرد. در واقع «امکان» و «عدم امکان» ۲ عبارتی هستند که می تواند پس از تماشای این فیلم برای شما مطرح شود که فلسطینی ها در برابر رژیم صهیونیستی چه ابزاری برای مبارزه در جهت پیروزی دارند؟ شما در فیلم شاهد رفت و برگشت های هستید که باز هم در ذهن شما پرسش ایجاد می کند.
فلسطین مبنایی برای رهایی از بن بست است
وی افزود: نکته دیگری که در فیلم مشاهده می شود این است که اساسا ما در این فیلم به چه چیزی ملاک موفقیت می گوییم؟ آیا ما در ماجرای عقب نشینی و تصرف اراضی اشغالی که در جایی از فیلم حتی ۲ متر عقب نشینی می کند می توانیم موفقیتِ از پس مبارزه و اعتراض تلقی کنیم؟ چرا این سوال را می پرسم چون در یک بخش دیگر فیلم دوباره می بینیم در چند متر آن سوتر دیوارهای بتنی در حال ساخت هستند. مسئله بعد مسئله «حجاب» در فیلم است. در جایی همسر عماد حجاب کاملی با لباس آستین کوتاه دارد، اما در بخش دیگری از فیلم شاهد زنانی با پوشش کامل هستیم که آن هم دربرگیرنده تضادهای پرسشگرانه ای است. پرسش هایی که دربرگیرنده موضوع حجاب در فلسطین است و شما به عنوان یک تحلیل گر می توانید براساس این فیلم به دنبال پاسخ برایشان باشید.
علیانی در بخش دیگری از صحبت های خود ضمن اشاره به موضوع «سبک زندگی» در فلسطین و اشاره هایی که در فیلم به آن شد، اظهار کرد: این فیلم پر از سوال هایی است که شاید جواب آنها را به معنی مطلق نگیرید اما می توانید براساس آن آگاهی خود را افزایش دهید که صرفا به معنای ستمدیدگی نیست چون ماجرا لایه عمیق تری دارد. اینکه به اعتقاد من فلسطین می تواند مبنایی برای رهایی از بن بست هایی باشد که اکنون در جریان زندگی مان با آن مواجه هستیم. فلسطینی که مساله اش فقط ظلم ستیزی نیست بلکه پاسخ دهنده نکات مهمی است که می توانیم آن را به جامعه خودمان هم تعمیم دهیم.
این نشست با پرسش و پاسخ حاضران با کوروش علیانی ادامه پیدا کرد.
