خسرو گلسرخی از مارکسیست‌های مبارز پیش از انقلاب در دفاعیه خود نزد دادگاه رژیم طاغوت، تصریح کرد که عدالت اجتماعی در مکتب اسلام است.
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، ۲۹ بهمن‌ماه سالروز تیرباران خسروگلسرخی شاعر، ژورنالیست و نویسنده مارکسیست است. او سال ۱۳۴۷ سردبیر بخش هنری روزنامه کیهان بود.
خسرو گلسرخی و فعالیت‌های چریکی
در نیمه نخست دهه ۱۳۵۰ گروه‌های مختلف چپ مارکسیستی به شدت علیه رژیم شاهنشاهی فعالیت می‌کردند. یکی از آن‌ها سازمان چریک‌های فدایی خلق بود که توانست، نظر بسیاری از افراد را به خود جلب کند. مشهورترین هسته‌ای که برخی از اعضای آن به فداییان گرایش داشتند، اما ارتباط مستقیم و آشکاری با آنان نداشتند، گروهی بودند که با دو چهره مرکزی خود، گلسرخی و کرامت دانشیان، شناخته می‌شدند. این گروه ۱۲ نفر بودند که همگی به اتهام توطئه و برنامه‌ریزی برای ترور خانواده سلطنتی در سال ۱۳۵۱، بازداشت شدند.
زیر بار زور نرفت
محاکمه این افراد در یک دادگاه نظامی در اواخر سال ۱۳۵۲ برگزار شد که از تلویزیون ملی اجازه پخش داشت. تعدادی از اعضای گروه به اتهامات خود اعتراف کرده و طلب بخشش کردند. اما گلسرخی، دانشیان، طیفور بطحایی، عباسعلی سماکار و رضا علامه‌زاده، حاضر به اعتراف نشدند و به اعدام محکوم شدند.
زندگی مولا حسین نمودار زندگی کنونی ماست
گلسرخی در دفاعیات خود در دادگاه گفت: «من که یک مارکسیست، لنینیست هستم برای نخستین‌بار عدالت اجتماعی را در مکتب اسلام جستم و آن‌گاه به سوسیالیسم رسیدم.» آن‌گاه به وصف امام حسین (ع) پرداخت که نشانگر جایگاه آن امام در نزد این روشنفکر مارکسیست بود و گفت: «زندگی مولا حسین نمودار زندگی کنونی ماست که جان بر کف، برای خلق‌های محروم میهن خود در این دادگاه محاکمه می‌شویم. او در اقلیت بود و یزید، بارگاه، قشون، حکومت و قدرت داشت. او ایستاد و شهید شد. هر چند یزید گوشه‌ای از تاریخ را اشغال کرد، ولی آنچه که در تداوم تاریخ تکرار شد، راه مولا حسین و پایداری او بود، نه حکومت یزید. آنچه را که خلق‌ها تکرار کردند و می‌کنند راه مولا حسین است. بدین گونه است که در یک جامعه مارکسیستی، اسلام حقیقی به عنوان یک روبنا قابل توجیه است و ما نیز چنین اسلامی را اسلام حسینی و اسلام علی را تأیید می‌کنیم.» گلسرخی و دانشیان را در بامداد ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ تیرباران کردند.
پایان پیام/
