استقامت قلبیتنفسی عاملی کلیدی برای کاهش خطر ابتلا به زوال عقل
مطالعه جدیدی که در مجله پزشکی ورزشی انگلیس منتشر شده، نشان میدهد که داشتن استقامت قلبیتنفسی بالا میتواند عملکرد شناختی مغز را بهبود بخشد و خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد. این یافتهها حتی در افرادی که پیشزمینه ژنتیکی ابتلا به زوال عقل دارند نیز موثر است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،طبق نتایج یک مطالعه وسیع که بهصورت آنلاین در مجله پزشکی ورزشی انگلیس منتشر شده است، استقامت قلبیتنفسی، یا همان ظرفیت هوازی بالا، میتواند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به زوال عقل ایفا کند. این مطالعه که به مدت ۱۲ سال بر روی بیش از ۶۱ هزار نفر در انگلستان انجام شد، نشان داد که افرادی که استقامت قلبیتنفسی بالاتری دارند، عملکرد شناختی بهتری دارند و در معرض خطر کمتری برای ابتلا به زوال عقل قرار دارند، حتی اگر پیشزمینه ژنتیکی آلزایمر داشته باشند.
استقامت قلبیتنفسی که به آن ظرفیت هوازی یا آمادگی قلبیعروقی نیز گفته میشود، توانایی بدن در تامین اکسیژن برای عضلات حین فعالیت بدنی است. این توانایی ارتباط مستقیمی با عملکرد سیستمهای گردش خون و تنفسی دارد و به فرد این امکان را میدهد که به مدت طولانیتر و با شدت بیشتر ورزش کند. با گذشت زمان و با افزایش سن، استقامت قلبیتنفسی به طور طبیعی کاهش مییابد، اما تمرینات منظم ورزشی میتواند به حفظ و تقویت این توانایی کمک کند.
مطالعهای که توسط محققان دانشگاههای مختلف انجام شد، نشان داد که افزایش استقامت قلبیتنفسی در طول زمان میتواند ارتباط مستقیمی با بهبود عملکرد شناختی مغز و کاهش احتمال ابتلا به زوال عقل داشته باشد. دادهها نشان میدهد که حتی در افرادی که خطر ژنتیکی ابتلا به آلزایمر را دارند، افزایش استقامت قلبیتنفسی میتواند تا ۳۵ درصد خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد.
در این تحقیق، ۶۱ هزار و ۲۱۴ نفر از افراد سالم بین سنین ۳۹ تا ۷۰ سال تحت بررسی قرار گرفتند. برای ارزیابی استقامت قلبیتنفسی این افراد از یک آزمون شش دقیقهای روی دوچرخه ثابت استفاده شد. همچنین عملکرد شناختی آنها از طریق آزمونهای عصبی-روانشناختی ارزیابی گردید و پیشزمینه ژنتیکی افراد از طریق نمره ریسک چندژنی برای بیماری آلزایمر تعیین شد.
در طول ۱۲ سال پیگیری، تنها ۰.۹ درصد از افراد شرکتکننده دچار زوال عقل شدند. اما جالب اینجاست که آن دسته از افراد که استقامت قلبیتنفسی بالاتری داشتند، خطر ابتلا به زوال عقل کمتری داشتند. نسبت نرخ بروز زوال عقل در این افراد ۰.۶ بود، به این معنی که در مقایسه با افرادی که استقامت قلبیتنفسی کمتری داشتند، احتمال ابتلا به زوال عقل در این افراد به طور قابلتوجهی پایینتر بود.
مطالعه همچنین نشان داد که افرادی که دارای نمره ریسک ژنی متوسط یا بالای آلزایمر بودند، با داشتن استقامت قلبیتنفسی بالاتر، تا ۳۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار داشتند. این یافتهها نشان میدهند که حتی در افرادی که به طور ژنتیکی مستعد ابتلا به آلزایمر هستند، تقویت استقامت قلبیتنفسی میتواند اثرات محافظتی داشته باشد.
پژوهشگران معتقدند که تقویت استقامت قلبیتنفسی به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه میتواند به کاهش خطر ابتلا به زوال عقل، به ویژه در افراد مسنتر و کسانی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند، کمک کند. این مطالعه نشان میدهد که ورزشهای هوازی و بهبود ظرفیت هوازی میتوانند به بهبود عملکرد مغز و کاهش روند زوال عقل کمک کنند. با این حال، پژوهشگران تاکید دارند که نیاز به تحقیقات بیشتر برای درک بهتر ارتباط میان استقامت قلبیتنفسی و خطر ژنتیکی زوال عقل وجود دارد.
نتایج این مطالعه بار دیگر اهمیت فعالیتهای ورزشی منظم و استقامت قلبیتنفسی بالا را در پیشگیری از بیماریهای مغزی و ارتقای سلامت عمومی نشان میدهد. متخصصان پیشنهاد میکنند که همه افراد، بهویژه در سنین میانسالی و سالمندی، فعالیتهای ورزشی منظم را در برنامه روزانه خود قرار دهند تا از بروز مشکلات شناختی و بیماریهای مغزی در آینده جلوگیری کنند.