ایمپلنت مغزی، حس لامسه و حرکت اندام‌ها را در بیمار فلج‌شده ممکن کرد [تماشا کنید]

محققان موفق شدند ارتباط میان مغز، بدن و طناب نخاعی فردی که در سال 2020 دچار سانحه و از سینه به پایین فلج شده بود، را دوباره ممکن کنند. درنتیجه، او حالا می‌تواند یک‌بار دیگر حس لامسه داشته باشد و اندام‌هایش را تکان بدهد.

دانشمندان مؤسسه تحقیقات پزشکی فاینستین ایمپلنتی را در مغز این بیمار که «کیت توماس» نام دارد، قرار دادند که از پنج ریزتراشه ساخته شده و از هوش مصنوعی استفاده می‌کند تا افکار بیمار را به عمل تبدیل کند. این ایمپلنت حالا دوباره به توماس اجازه داده است تا اندام‌های خود را احساس کند و بتواند آن‌ها را تکان بدهد.

کیت توماس در سال 2020 با آسیب در مهره‌های C4 و C5 نخاع خود مواجه و از سینه به پایین به‌طور کامل فلج شد. او در زمانی که در بیمارستان حضور داشت از ایمپلنت آزمایشی فاینستین آگاه گردید و داوطلبانه در این آزمایش شرکت کرد.

دانشمندان برای کاشت این تراشه‌ها جراحی پیچیده‌ای را انجام دادند، اما ابتدا از طریق اسکن‌های MRI مطمئن شدند که کدام بخش‌های مغز او آسیب دیده است. در نهایت در تاریخ 9 مارس 2023 عملی 15 ساعته روی توماس انجام گرفت که او در حین آن به‌هوش بود و در واکنش به کاشت ایمپلنت در بخش‌های مختلف مغزش به پزشکان اعلام می‌کرد که چیزی را احساس می‌کند یا خیر.

دکتر «اشست مهتا» که یکی از جراحان این آزمایش بوده است، می‌گوید: «از آن‌جایی که اسکن‌های کیت را داشتیم و او در حین عمل با ما حرف می‌زد، می‌دانستیم که دقیقاً کجا باید ایمپلنت را قرار بدهیم. دو تراشه را در ناحیه مربوط به حرکت و سه تراشه دیگر را در بخش‌های مربوط به لامسه و احساس انگشت‌ها قرار دادیم.»

بیمار فلج‌شده با ایمپلنت مغزی دوباره توانست دستانش را حرکت بدهد

شرایط کیت توماس از زمان جراحی به بعد بسیار بهتر شده است. او برای اولین‌بار در سه سال اخیر می‌تواند اشیا را احساس کند و دست دیگران را بفشارد. توماس همچنین اکنون قادر است بازوی خود را مطابق میلش تکان بدهد.

پژوهشگران ایمپلنت مغزی کیت توماس را به کامپیوترهایی در آزمایشگاه وصل کردند تا هوش مصنوعی وظیفه تبدیل افکار او را برعهده بگیرد. زمانی که این فرمان‌ها واضح هستند، ریزتراشه‌های درون مغز بین مغز و طناب نخاعی واسطه می‌شود و فرمان احساس یا حرکت را به اندام‌ها می‌دهند.

«چاد بوتان»، دیگر محقق این پروژه و پروفسور مؤسسه فاینستین می‌گوید: «زمانی که بیمار به تکان‌دادن دست یا بازویش فکر می‌کند، ما طناب نخاعی او را «شارژ» و مغز و عضلاتش را تحریک می‌کنیم تا به بازسازی ارتباطات کمک کنیم، بازخورد لمسی ایجاد نماییم و بیمار را در مسیر بهبودی قرار دهیم.»

دانشمندان امیدوارند که در آینده بتوانند از این فناوری برای کمک به افراد درگیر با مشکلات حرکتی استفاده کنند تا آن‌ها زندگی راحت‌تری داشته باشند.