میزان کل میکروپلاستیک‌های رسوب‌شده در کف اقیانوس‌ها طی دو دهه گذشته با پیشرفتی که با نوع و حجم مصرف محصولات پلاستیکی توسط جامعه مطابقت دارد، سه برابر شده است. این نتیجه اصلی مطالعه‌ای است که توسط مؤسسه علوم و فناوری زیست محیطی دانشگاه خودگردان بارسلونا (ICTA-UAB) و گروه محیط زیست ساخته شده دانشگاه آلبورگ (AAU-BUILD) انجام شده است که برای اولین بار بازسازی با وضوح بالایی از آلودگی میکروپلاستیک رسوبات به دست آمده در شمال غربی دریایی مدیترانه ارائه می‌کند.
علیرغم اینکه از کف دریا به عنوان آخرین مقصد میکروپلاستیک‌های شناور بر روی سطح دریا یاد می‌شود، تکامل تاریخی این منبع آلودگی در محفظه رسوب و به ویژه میزان جداسازی و دفن میکروپلاستیک‌های کوچک‌تر در کف اقیانوس ناشناخته است.
مطالعه جدید دانشمندان که در ژورنال علوم و فناوری محیطی (ES&T) منتشر شده، نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها بدون تغییر در رسوبات دریایی باقی می‌مانند و جرم میکروپلاستیکی که در بستر دریا جمع‌آوری شده، تولید جهانی پلاستیک از سال 1965 تا 2016 را شبیه‌سازی می‌کند.
«لورا سیمون سانچز»، محقق ICTA-UAB توضیح می‌دهد:
«به طور خاص، نتایج نشان می‌دهد که از سال 2000، میزان ذرات پلاستیکی ته نشین شده در کف دریا سه برابر شده است.»
فراوان‌ترین میکروپلاستیک های کف دریا
محققان در ادامه توضیح می‌دهند رسوباتی که از دهه‌ها پیش در بستر دریا وجود دارند و تجزیه و تحلیل شده‌اند، بدون تغییر باقی مانده‌اند. «مایکل گرلود»، محقق ICTA-UAB توضیح می‌دهد:
«این به ما اجازه داد تا ببینیم که چگونه از دهه 1980 و به ویژه در دو دهه گذشته، تجمع ذرات پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن از بسته بندی‌ها و بطری‌ها و همچنین پلی استر از الیاف مصنوعی پارچه‌های لباس افزایش یافته است.»
مقدار این سه نوع ذره به 1.5 میلی گرم در هر کیلوگرم رسوب جمع‌آوری شده می‌رسد که پلی‌پروپیلن بیشترین فراوانی را دارد و پس از آن پلی‌اتیلن و پلی استر قرار دارند.
علیرغم کمپین‌های آگاه‌کننده‌ای که تاکنون در مورد کاهش استفاده از پلاستیک یکبار مصرف برگزار شده، داده‌های سوابق سالانه رسوبات دریایی نشان می‌دهد که هنوز تا رسیدن به این هدف فاصله زیادی داریم. سیاست‌های گذاری کشورهای سراسر جهان در این زمینه می‌تواند به بهبود این مشکل جدی و کاهش میکروپلاستیک ها کمک کند.
