بیش از ۱۴۰ میلیون نفر به دلیل مخاصمه و بی ثباتی با ناامنی غذایی حاد روبرو هستند.
به گزارش ایسنا به نقل از مرکز اطلاع رسانی صلیب سرخ، به گفته روسای کمیته بینالمللی صلیب سرخ و فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر بدون اقدام فوری برای حل مخاصمات مسلحانه، شرایط اضطراری مرتبط با تغییرات اقلیمی، مشکلات اقتصادی و موانع سیاسی، منجر به شکل‌گیری موج فزاینده‌ای از گرسنگی در کشورهای سراسر جهان خواهد شد.
به گزارش‌کمیته بینالمللی صلیب سرخ و فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر از ژنو، چراغ‌های هشدار روشن شدهاند: مخاصمات مسلحانه، شرایط اضطراری مرتبط با آب و هوا، مشکلات اقتصادی و موانع سیاسی، منجر به شکل‌گیری موج فزاینده‌ای از گرسنگی در کشورهای سراسر جهان می‌شوند. بدون اقدام فوری، نگون‌بختی میلیونها نفر تشدید خواهد شد.
پیش از برگزاری مجمع عمومی آتی سازمان ملل فدراسیون جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) و کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC)اعلام کردند که برای فرار از چرخه بحرانهای مکرر، باید تغییراتی ایجاد شود؛ سرمایه‌گذاری در تولید هوشمندانه مواد غذایی مناسب هر اقلیم در مناطق متأثر از مخاصمه و سازوکارهای قابل اطمینان برای حمایت از جوامع آسیب دیده از کمبود مواد غذایی و قیمت‌های سرسام‌آور که دسترسی به آنها دشوار است اکنون ضرورتی گریز ناپذیر هستند.
مخاصمه مسلحانه بینالمللی در اوکراین، به دلیل تأثیر آن بر دسترسی به کودهای کشاورزی، اختلال شدید سیستم‌های عرضه جهانی غذا و همچنین برداشت‌های آتی محصولات در بسیاری از کشورها ایجاد کرده است.
نقش مهم ارسال محموله‌های بیشتر توسط طرح غلات دریای سیاه برای جمعیت های آسیب پذیر در شرق آفریقا قابل اغراق نیست. محموله‌های بسیار کمی از غلات به جاهایی میرسند که واقعاً به آنها نیاز است.
با قرار گرفتن شرایط وخیم غذایی در سرفصل اخبار، خطر بی حسی ناشی از اخبار مکرر بحران زیاد است.
با این حال، آنچه در این لحظه منحصراً نگران کننده است، وسعت و عمق نیازها است.
حتی در شرایطی که تغییرات آب و هوایی و ناامنی اقتصادی خبر از افزایش نیاز ناشی از گرسنگی در ماه های آینده را میدهد، بیش از ۱۴۰ میلیون نفر به دلیل مخاصمه و بی ثباتی با ناامنی غذایی حاد روبرو هستند.
اکنون به اراده و منابع سیاسی نیاز است. بدون آنها، جان بسیاری در خطر خواهد بود و درد و رنج سالها ادامه خواهد داشت. یک واکنش اضطراری نمی تواند به تنهایی به این بحرانهای گرسنگی پایان دهد.
تنها راه شکستن این چرخه، اقدام هماهنگ و رویکردهای بلندمدت است.
ضروری است که حین رسیدگی به نیازهای فوری، زیربنای تاب آوری ایجاد شود.
باید تلاش‌های بیشتری (توسط دولت‌ها، بخش‌های خصوصی، و گروه‌های بشردوستانه و توسعهگر) برای حمایت از امنیت غذایی بلندمدت، معیشت و برنامه‌های تاب‌آوری انجام شود.
این اقدامات باید سرمایه گذاری در تقویت سیستم های غذایی زیرساخت و کنشگران اجتماعی برای دستیابی پایدار به امنیت غذایی و اقتصادی را شامل شود.
یکی از رویکردهایی که باید مد نظر قرار گیرد، اقدام بر اساس پیش‌بینی‌ها و تحلیل ریسک برای امنیت غذایی است.
فرانچسکو روکا، رئیس فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر، گفت:«چند ده کشور در سراسر قاره آفریقا با بدترین بحران غذایی در دهه های اخیر دست و پنجه نرم میکنند. حدود ۲۲ میلیون نفر (و حتی ملخ های صحرا) در شاخ آفریقا به دلیل بحرانهای مرکب مانند خشکسالی، سیل، اثرات اقتصادی کووید-۱۹، مخاصمه در چنگال گرسنگی گرفتارند. در پس این آمار بسیار بالا، اشخاص واقعی هستند؛ مردان، زنان و کودکانی که هر روز، در حد مرگ، با گرسنگی مبارزه میکنند. انتظار میرود این وضعیت تا سال ۲۰۲۳ وخیمتر شود. با این حال، با اقدام سریع، میتوان جان بسیاری را نجات داد. ما نیازمند اقدام فوری و گسترده در این زمینه هستیم تا کمکهای حیاتبخش برای میلیونها نفر را که نیاز مبرم به کمک دارند، افزایش داده، و همچنین قاطعانه از طریق تعهدات بلندمدت به علل ریشه‌ای این بحران رسیدگی کنیم.»
پیتر مائورر، رئیس کمیته بینالمللی صلیب سرخ، گفت: «مخاصمه یکی از عوامل اصلی گرسنگی است. ما شاهدیم که خشونت مانع از کاشت و برداشت کشاورزان میشود. میبینیم که چطور تحریم و محاصره از ارسال غذا به آسیب پذیرترین اقشار جلوگیری میکند. آرزوی من این است که تاب آوری را در بافت واکنش بشردوستانه ایجاد کنیم تا آنگاه که خشونت و تغییرات اقلیمی زندگی مردم را زیر و رو میکند، جوامع آسیب کمتری ببینند. چرخه راهکارهای موقت در سالهای آینده کافی نخواهد بود.»
جوامع سراسر جهان از دشواریهای عمیق رنج میبرند. یک تصویر کوتاه از برخی از مناطق نیازمند موارد زیر را شامل میشود:
در سوریه: نرخ ناامنی غذایی از سال ۲۰۱۹ بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است. امروزه، دو سوم جمعیت سوریه (۱۲.۴ میلیون از ۱۸ میلیون نفر) توانایی تأمین نیازهای غذایی روزانه خود را ندارند. اثرات مرکب بیش از یک دهه مخاصمه، از جمله پیامدهای تحریم، توان خرید مردم را فلج کرده است. قیمت مواد غذایی در دو سال گذشته پنج برابر شده است.
در یمن: بیشتر مردم یمن با یک وعده غذایی در روز زنده بسر میبرند. سال گذشته ۵۳ درصد از جمعیت یمن دچار ناامنی غذایی بودند؛ امسال ۶۳ درصد (یا حدود ۱۹ میلیون نفر). کنشگران امدادرسانی به دلیل کمبود بودجه مجبور به قطع کمکهای غذایی شدهاند. از این رو، اکنون حدود ۵ میلیون نفر از مردم یمن کمتر از ۵۰ درصد نیاز غذایی روزانه خود را دریافت خواهند کرد.
در افغانستان: ترکیب سه دهه مخاصمه مسلحانه و فروپاشی اقتصادی که منجر به فرصتهای شغلی اندک و یک بحران گسترده بانکی شده است، تأثیر مخربی بر توانایی خانواده های افغانستانی برای خرید مواد غذایی دارد. بیش از نیمی از کشور (۲۴ میلیون نفر) به کمک رسانی نیاز دارند. نهضت بین المللی صلیب سرخ هلال احمر از هرگونه اقدامی با هدف کاهش اثر تحریمهای اقتصادی استقبال میکند. اما با توجه به عمق بحران انسانی، راه‌حل‌های بلندمدت،از جمله از سرگیری پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها توسط دولت‌ها و آژانس‌های توسعه در زیرساخت‌های کلیدی، نیز مورد نیاز است.
در پاکستان: سیل اخیر حدود ۱۲ میلیارد دلار خسارت به بار آورد. امنیت غذایی در این کشور قبل از این فاجعه نگران کننده بود و ۴۳ درصد از جمعیت از امنیت غذایی برخوردار نبودند. اکنون انتظار میرود که تعداد افرادی با گرسنگی حاد به میزان قابل توجهی افزایش یابد. حدود ۷۸۰۰۰ کیلومتر مربع (۲۱ میلیون هکتار) از محصولات کشاورزی زیر آب رفته است. تخمین زده میشود که ۶۵ درصد از سبد غذایی کشور (شامل محصولاتی مانند برنج و گندم) از بین رفته و بیش از ۷۳۳۰۰۰ دام کشته شده باشند. سیل بر ارسال مواد غذایی به کشورهمسایه،افغانستان،نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.
در سومالی: ما شاهد افزایش پنج برابری در تعداد کودکان مبتلا به سوءتغذیه که نیاز به مراقبت دارند هستیم. ماه گذشته، بیمارستان منطقه‌ای بی در بایدوا، ۴۶۶ کودک را، در مقایسه با ۸۲ کودک در اوت ۲۰۲۱ پذیرش کرد. کودکانی که در اینجا بستری می‌شوند بدون مراقبت‌های تغذیه‌ای تخصصی می‌میرند.
در کشورهای جنوب صحرای آفریقا: از هر سه کودک زیر پنج سال، یک کودک به دلیل سوء تغذیه مزمن دچار نقص رشد است، در حالی که از هر پنج زن در سنین باروری، دو نفر به دلیل رژیم‌های غذایی نامناسب، به کم‌خونی دچار هستند. اکثر مردم در جنوب صحرای آفریقا با کمتر از ۱.۹۰ دلار در روز زندگی میکنند.
انتهای پیام
