مؤسسه آمریکایی «کاتو» بررسی کرد؛
شهادت سردار سلیمانی این درس را به آمریکا داد که ایران رقیبی سرسخت با اقدامات غیرمنتظره است و تا کنون واشنگتن تنها از ترکیب به ۲ دلیل توانسته از اقدام تلافی جویانه ایران بگریزد.
به گزارش خبرگزاری مهر، «داگ باندو» محقق ارشد مؤسسه کاتو (یک اندیشکده سیاسی آمریکا) در یادداشتی، عملکرد دولت ترامپ را در مواجهه با ایران به ویژه در قبال شهادت سردار سلیمانی به باد انتقاد گرفت و هر اقدام تلافی جویانه تهران را منطقی و برایند رفتار کاخ سفید ارزیابی کرد که در ادامه بخش‌هایی از آن آمده است؛
از زمان پایان جنگ سرد، تصور می‌شد که دوره تهدیدات خطرناک برای صلح جهانی به پایان رسیده باشد اما طی سال‌های پس از آن، واشنگتن به طور فزاینده‌ای از نیروی نظامی در سراسر جهان استفاده کرده است. می‌توان گفت که آمریکا در ۲ دهه گذشته تقریباً به طور مداوم در جنگ بوده است از زمان پایان جنگ سرد، تصور می‌شد که دوره تهدیدات خطرناک برای صلح جهانی به پایان رسیده باشد اما طی سال‌های پس از آن، واشنگتن به طور فزاینده‌ای از نیروی نظامی در سراسر جهان استفاده کرده است. می‌توان گفت که آمریکا در ۲ دهه گذشته تقریباً به طور مداوم در جنگ بوده است.
البته بسیاری از این نبردها در سایه انجام گرفته همانند تنش با ایران به اتهام تلاش برای ربودن و قتل «جان بولتون» یکی از مشاوران امنیت ملی دونالد ترامپ یا تهدید «مایک پمپئو» وزیر خارجه سابق آمریکا.
اکثر منتقدان ایران، از رژیم‌های بدتری مانند دیکتاتوری سلطنتی سعودی حمایت می‌کنند؛ رژیمی که در داخل کشور عربستان ظالمانه و در حوزه خارجی بسیار تهاجمی‌تر رفتار می‌کند.
در واقع، پمپئو پس از قتل و تکه تکه کردن «جمال خاشقچی» روزنامه‌نگار واشنگتن پست، به عنوان مشاور فداکار برای «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی عمل کرد و از رهبر عربستان در برابر تحریم‌های اقتصادی و سایر پیامدهای جنایاتش محافظت کرد. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران هرگز دوست واشنگتن نخواهد بود.
چندین متحد دیگر آمریکا در خاورمیانه مردم خود را سرکوب و شهروندان آمریکایی را به اتهامات مشکوک زندانی می‌کنند. با این حال، بحرین، مصر، امارات متحده عربی و دیگران با کمک‌های مالی، پایگاه‌ها، خرید تسلیحات و وعده‌های حمایتی، در واشنگتن به جذب حامی می‌پردازند.
مقامات آمریکایی به حقوق بشر اعتقاد دارند اما تا جایی که آن را در راستای منافع ملی آمریکا ارزیابی کنند. البته ریاکاری در سیاست خارجی برای واشنگتن یا هر دولت دیگری موضوع جدیدی نیست.
این در حالی بود که جهان از انسان‌های قاتل در مناصب با اقتدار همچون ولیعهد سعودی پر است و دولت‌ها یکدیگر را به این دلیل واضح مورد هدف قرار نمی‌دهند که اگر چنین کنند، احتمال اقدام تلافی جویانه وجود دارد.
دولت ترامپ این رویه غیررسمی را با ترور سردار سلیمانی نقض کرد و هدف قرار دادن او در بهترین حالت عجولانه بود. ضمن اینکه سردار سلیمانی نه یک نیروی سطح پایین بلکه یک شخصیت مهم سیاسی و مردمی بود که عزای عمومی در ایران برای او واقعی و باطنی بود.
تا کنون واشنگتن تنها از طریق ترکیب ۲ عامل «خویشتن داری» و «شانس» توانسته از اقدام تلافی جویانه ایران فرار کند.
البته دولت ترامپ در تلاش خود برای جلوگیری از اقدامات تلافی جویانه ایران شکست خورد. تهران یک حمله موشکی به یک پایگاه ایالات متحده انجام داد که تلفات و هزینه‌های قابل توجهی به بار آورد اما ترامپ آن را کم اهمیت جلوه داد.
همچنین متحدان عراقی ایران که یک فرمانده ارشد خود (ابومهدی المهندس) را در حمله پهپادی آمریکا از دست دادند، تأسیسات آمریکایی و سفارت واشنگتن را در بغداد هدف گرفتند. پاسخ و واکنش پمپئو ضعیف بود و او برای بستن سفارت در صورت لزوم برنامه ریزی کرد.
ترور سردار سلیمانی درس مهمی به واشنگتن داد و آن اینکه ایران رقیبی سرسخت با اقدامات غیرمنتظره است. سیاستگذاران آمریکایی باید بدانند که ارتکاب هیچ قتلی بدون هزینه نخواهد بود و احتمال تلافی در برابر هرگونه مداخله ایالات متحده در آینده وجود دارد. بنابراین رویکرد دولت ترامپ در قبال ایران یک شکست فاجعه بار بود و دولت بایدن باید مسیر دیگری در پیش بگیرد.
