رهبرانقلاب برخلاف بسیاری از سر انفعال مقابل غرب سخن نمی گویند؛ کاملا مطالبه گرایانه. اینکه چطور تمام هویت زن را گرفتند تا خرج مانایی سرمایه داری و استکبار جاهلیت مدرن کنند. از زن غربی انسانیت را گرفتند تا اجیرشان شود.
خبرگزاری فارس؛ یادداشت- محسن مهدیان: حدیث بالاسر اینست: «اکثر الخیر فی النسا.» بیشتر خوبی ها از زنان است. بنر مقابل سخنران نیز چنین است: «امام خمینی: زن مبدا همه خیرات است.»
حالا سخنان رهبر انقلاب را از داخل این پرانتز در جمع بانوان مرور کنیم.
اول؛ رهبرانقلاب برخلاف بسیاری از سر انفعال مقابل غرب سخن نمی گویند؛ کاملا مطالبه گرایانه. اینکه چطور تمام هویت زن را گرفتند تا خرج مانایی سرمایه داری و استکبار جاهلیت مدرن کنند. از زن غربی انسانیت را گرفتند تا اجیرشان شود.
در آن‌سو از جایگاه زن ایرانی گفتند. اینکه از کجا به کجا رسیدیم. امروز زنان ما در چه عرصه های فردی و اجتماعی نام آورند و تاثیرگذار. مرور این سابقه برای آن‌ها که چشم بسته دارایی‌های‌شان را نمی بیند و گرفتار خودتحقیری اند آموزنده است.
* این راه طی شده فخر ندارد؟
دوم؛ بازتعریف جایگاه زن ایرانی و مسلمان؛ عمده سخنرانی به همین گذشت. عمری در گوش ما گفتند که تا وقتی زن خانه دار است، عقب مانده و پیشرفت در خیابان است. بعد هم جماعتی غرب زده حذف پوشش و حجاب را مقدمه اجتماعی شدن دانستند.
رهبری انقلاب همه عناوین این گزاره را مجدد تعریف کردند. اول اینکه خانه داری، خانه نشینی نیست و حضور زن در عرصه اجتماعی یک ضرورت است. و دوم به نقش واقعی زن در خانه پرداختند تا نسبت ایندو ماموریت روشن شود. اینکه قوام خانواده بر محور زن است. تعبیرشان چنین بود؛ مثل هوائی که تنفس می کنیم. از اینجهت خانه داری، یعنی صیانت از جریان زندگی خانواده؛ چه جسم اعضا و چه روح شان و روشن است که این مهم، فراتر و برتر از هر ماموریتی است.
* چنین جایگاهی غبطه برانگیز نیست؟
سوم؛ تصویر دقیق از حجاب. اینکه نه مثل جریان منفعل داخلی منکر ضرورت حجاب شدند و نه مثل جریان مرتجع به تکفیر زن ایرانی رسیدند. اینکه ضعف ظاهری، نفی دینداری و انقلابی گری نیست. با همین مقدمه نیز وارد ماجرای اغتشاشات شدند.
اینکه زن ایرانی با هر سطح حجابی در ایام اغتشاشات مقابل اباحه گری ضدانقلاب ایستاد. برخلاف تصور خناسان کشف حجاب نداشت و بر حیا و عفاف خود پافشاری کرد.
کاش متوجه شویم این ماجرا چقدر اهمیت دارد. حجاب امروز فراتر از مصونیت فردی و بلکه مبارزه است. هر قدم چنین فردی در خیابان عبادت است.
* چنین بندگی و عبودیتی رشک ندارد؟
در میان دو پرانتز معرفتی، جایگاه حقیقی زن را در عالم نشان دادند؛ هم شعف دارد و هم غصه؛ اینکه چرا حقیقت دین دست جوان های ما نرسیده است و چه کسی مقصر است؟
واقعیت انیست که از هر جا به هر جا رویم جز به ضرورت روشنگری و جهاد تبیین نمی رسیم.
اینجا نیز حسرت دارد.
پایان پیام/
