لطفعلی عاقلی

استان: تهران

• حوزه انتخابیه: تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس
• شعار: می‌شود بهتر زیست.

پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» تلاش دارد با آماده کردن بستری مناسب برای داوطلبان نمایندگی دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، گامی در جهت کمک به مردم برای انتخاب اصلح و برگزاری پرشور انتخابات بردارد.

لطفعلی عاقلی یکی از داوطلبین نمایندگی دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس است، که در زیر رزومه کوتاهی از وی و پاسخ‌هایش به سوالات مهر در دو بخش کشوری و استانی را می‌خوانید:

رزومه:

لطفعلی عاقلی، در سال ۱۳۵۰ به دنیا آمد. وی دانش آموخته مقطع دکتری از دانشگاه تربیت ‏مدرس (۱۳۸۲) بوده و در سال ۱۳۸۳ به عضویت هیأت علمی پژوهشکده اقتصاد این دانشگاه درآمد. تاکنون به عنوان مجری ‏و همکار اصلی در ۲۵ پروژه پژوهشی مشارکت داشته، بیش از ۱۴۰ مقاله عل

• سوالات کشوری:

* مهم‌ترین آسیب کارکردی مجلس شورای اسلامی از نگاه شما چیست؟

عدم پیگیری و نظارت بر اجرای قوانین مصوب و کم توجهی به مطالبات اقشار مختلف مردم به ویژه فرهنگیان، کارگران، بازنشستگان، جوانان جویای کار و…‌

*مجلس برای تقویت نقش نظارتی و تقنینی خود باید دست به چه اقداماتی بزند؟

مجلس قبل از بررسی لوایح و طرح‌ها در کمیسیون‌های تخصصی و سپس در صحن علنی، بهتر است از نظرات کارشناسی متخصصین حوزه‌های مرنبط فنی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری و زیست محیطی در مراکز دانشگاهی و مجامع مربوطه و همچنین گزارشات کارشناسی مرکز پژوهش‌های مجلس استفاده کند. همچنین لازم است از دیوان محاسبات حمایت بیشتری بعمل آورد و گزارشات تفریغ بودجه سالانه را با دقت بررسی نماید.

*نمایندگان چرا نباید اسیر تجمل‌گرایی شوند و برای پرهیز از این آسیب، چه اقداماتی ضرورت دارد؟

هر نماینده به دلیل جایگاه حقوقی و اجتماعی خود حق دارد از مزایای قانونی خود بهره مند شود و از امکانات و اختیارات نمایندگی برای خدمت رسانی به مردم استفاده کند. اما گرایش به تجملات و فخر فروشی و برج عاج نشینی، فاصله نماینده را از موکل خود بیشتر می‌کند و همچنین ایفای صحیح وظایف و مسئولیت‌های نمایندگی را دچار خدشه می‌سازد. در واقع نماینده واقعی، از مردم، با مردم و برای مردم است و نباید شکاف طبقاتی بین نماینده و موکل (موکلان) تشدید شود. برای پرهیز از تجمل گرایی، لازم است رانت‌ها یا امتیازات احتمالی منتسب به نمایندگی حذف شود و بسته متعارفی برای مزایا و حقوق و بهره مندی ها (امکانات و تسهیلات) برای همه نمایندگان تعریف و اجرا شود.‌

*همکاری و همراهی میان مجلس و سایر قوا و دستگاه‌ها چه تأثیری می‌تواند بر پیشرفت کشور داشته باشد؟ به نظر شما مهمترین تجلی‌گاه این همراهی و همکاری چیست؟

در یک نظام موفق، هماهنگی بین همه اجزا و ارکان یک ضرورت و اصل است. در قانون اساسی، وظایف و مسئولیت‌های همه قوا تعریف و تبیین شده است. عمل به مر قانون و اجرای اصول معطل مانده این میثاق ملی مصداق بارز همکاری میان مجلس و دیگر قوا است. در صورت همکاری و همراهی بین ارکان مختلف، برنامه‌های توسعه به اهداف خود خواهند رسید. در این میان، نقش شورای محترم نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام در تطبیق قوانین و مقررات با احکام شرع و قانون اساسی بسیار مهم است.‌

*مسؤولیت پذیری در قبال مردم موضوعی است که نمایندگان باید همواره به آن توجه داشته باشند. اگر نمایندگان از این مهم غافل شوند، چه پیامدهای منفی ایجاد خواهد شد؟

مسئولیت پذیری باید به عنوان یکی از شرایط اساسی قبول نمایندگی مردم تلقی شود. بی توجهی به این اصل، سبب می‌شود که نمایندگان به جای خدمت رسانی به مردم، به دنبال پیگیری منافع شخصی خود بروند و مسائل ومشکلات حوزه انتخابیه خود و معضلات ملی را به فراموشی بسپارند. در این صورت، فاصله مردم و نمایندگان بیشتر و بیشتر شده و نتیجه نهایی، بی اعتمادی به کل نظام خواهد بود. علاوه بر این، مسائل ملی و منطقه‌ای و حتی بین المللی از جمله بودجه کشور، برنامه ملی توسعه، تحریم‌ها، روابط خارجی، ناترازی های کلان و…نادیده گرفته می‌شوند.‌

*مردمی بودن یکی از خصیصه‌های مهم هر نماینده باید باشد. یک نماینده چگونه می‌تواند این خصیصه را تحقق بخشد بدون آنکه در ورطه عوام‌زدگی و طرح شعارهای غیر واقع‌بینانه اسیر شود؟

ارتباط مؤثر با مردم و ملاقات‌های حضوری و پیگیری مطالبات مردم از وجوه بارز مردمی بودن است. دوری از حوزه انتخابیه یا بی توجهی به مشکلات موکلان به مردمی بودن لطمه می‌زند. علاوه بر این، منش و رفتار و ظاهر یک نماینده نباید تفاوت معنی داری با متوسط رفتارها و هنجارهای اجتماعی داشته باشد.‌

* طبق قانون اساسی یک نماینده در قبال همه مردم ایران مسؤولیت دارد. برای تحقق این اصل مهم و جلوگیری از بخشی زدگی، باید چه مواردی مد نظر قرار گیرد؟

بدیهی است کلان نگری و ترجیح منافع ملی بر منافع شخصی و محلی و جهت گیری های عالمانه و عقلایی در مواجهه به مشکلات سیاسی و اقتصادی لازمه پاسخگویی در برابر کل مردم است. توسعه فناوری‌های نوین، گسترش مرزهای علم، سیاست‌های جمعیتی، پرونده برجام، موضوع تغییر اقلیم، مبحث سلامت عمومی در کشور، نظارت بر عملکرد تیم اقتصادی دولت، معضل آلودگی در کلان شهرها، قانون گذاری برای مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی، سیاست‌های اشتغال زایی، تقویت بنیه دفاعی و موارد مشابه در حوزه مسئولیت‌های ملی نمایندگان قرار دارد.‌

• سوالات استانی:

*استان تهران با کمبود سرانه‌های آموزشی، ورزشی، فضای سبز و… در اکثر مناطق خود به ویژه پردیس مواجه است، برای حل این معضل چه تدابیر عاجلی باید اندیشید؟

افزایش جمعیت پیرامونی تهران از جمله در بهارستان، پردیس و پرند، تقاضا برای خدمات مختلف آموزشی، ورزشی، فرهنگی و سلامت را بالا برده است. در واقع، بهتر این بود که در برنامه‌های توسعه این مناطق، پیش بینی‌های لازم برای تأمین این نیازها صورت می‌گرفت. اما برای رفع عاجل معضل کمبود فضاهای خدماتی، لازم است زمین مناسب بر اساس طرح‌های تفصیلی شهری آماده شود. علاوه بر این، برنامه ریزان شهری بهتر است در مورد تبدیل و تغییر کاربری واحدهای تجاری و مسکونی به ویژه واحدهای خالی یا بلااستفاده با رعایت قوانین و مقرارت مالکیت تصمیم بگیرند.‌

*آلودگی هوا و فرسودگی حمل و نقل عمومی یکی از رایج‌ترین معضلات استان تهران است، برای حل این دو مساله چه برنامه‌ای دارید؟

نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی و برقی کردن اتوبوس‌های شهری و همینطور ترویج استفاده از خودروهای هیبریدی باید پیگیری شود. در زمینه آلایندگی موتورسیکلت‌ها قوانین مناسب وضع شود. خریدو فروش اینترنتی کالاها و خدمات ترویج شود. نسبت به معاینه فنی خودروها استانداردها و مقررات سفت‌تری وضع شود. برنامه ریزی و زمان بندی شروع فعالیت‌های اداری، آموزشی و تجاری در فصول سرد وگرم تقویت شود. روی سازوکارهای وضع جرایم آلایندگی هوا مطالعه و سیاستگزاری شود.‌

*حاشیه نشینی و مهاجرت پذیری بالای تهران یکی از مسائلی است، که این استان و به خصوص شهر تهران را همواره با خود درگیر کرده است، این دو معضل چگونه مدیریت می‌شوند؟

بخشی از مسئله مهاجرت و حاشیه نشینی ریشه در معضلات کلان به ویژه بیکاری و توسعه نامتوازن در کشور دارد. در صورتی که بیکاری در شهرهای مبدا کاهش یابد و درآمد شهروندان افزایش یابد، احتمال مهاجرت کاهش می‌یابد. اما تهران به عنوان یک کلانشهر مهاجرپذیر، با انبوهی از مهاجرین داخلی و خارجی و حاشیه نشینان مواجه است. این جمعیت مهاجر، به شغل، مسکن و وسایل حمل و نقل نیاز دارند، ضمن اینکه انواع معضلات اجتماعی در میان جمعیت حاشیه نشین و مهاجر دیده می‌شود. چنانچه برنامه‌های منطقه‌ای و کلان کشور به گونه‌ای باشند که مهاجرت معکوس رخ دهد، مشکلات حاشیه نشینی هم تا حد زیادی کاهش می‌یابد. اما نکته مهم در مورد مهاجرین و حاشیه نشینان، اینرسی و ماندگاری آنان است که به دلیل روابط خانودگی و دوستانه و اشتغال موقت یا دائمی است. اما در کوتاه و میان مدت، تقویت بودجه مناطق پیرامونی تهران و شهرداری‌های مربوطه برای گسترش عرضه خدمات متنوع می‌تواند در تخفیف اثرات حاشیه نشینی و مهاجرت بی رویه مؤثر باشد.