صد در صد شادی، شاید اوسمار هم تجربه نکرده بود!

به گزارش ورزش سه، باور اینکه پرسپولیس با آن خط دفاعی مستحکم و دروازه بانی ملی پوش پیش چشم چیزی حدود 50 هزار تماشاگر خودی در ورزشگاه خانگی و مقابل تیمی از رده‌های انتهایی جدول فقط در یک نیمه سه گل دریافت کند محال بود و همه حاضران در استادیوم آزادی را مثل میلیون‌ها بیننده تلویزیونی شوکه کرده بود.

درست بعد از گل سوم استقلال خوزستان برخی نیمکت نشینان این تیم که با تاخیر به سمت زننده گل رفتند روی سر خود می‌زدند و باور نداشتند که چنین برد بزرگ و تاریخی  فقط در یک نیمه رقم خورده است.

بعد از این گل خرد کننده و باورنکردنی خیلی از پرسپولیسی‌ها یاد آن باخت چهارگله مقابل استقلال اهواز در لیگ هفتم حرفه‌ای افتادند که مقابل تیم مجید جلالی در اهواز و با نتیجه 4 بر یک رقم خورد. درست بعد از آن باخت و اتفاقات عجیب و حاشیه‌هایش بود که پرسپولیس با افشین قطبی و اصلاحاتی که در تیمش انجام داد به مسیر قهرمانی برگشت و در نهایت با وجود کسر شش امتیاز در ثانیه‌های پایانی بازی فینال گونه مقابل سپاهان به شکلی دراماتیک قهرمان لیگ برتر شد.

آن فصل شکست تلخ و دردناک مقابل تیم آبی اهواز در شرایطی رقم خورد که جای بازگشت وجود داشت اما این بار و 16 سال بعد در فاصله دو هفته مانده به پایان فصل، باخت در خانه به احتمال بسیار قهرمانی را به باد می‌داد.

با این وجود اوسمار و کادرش که مثل همه اعضای تیم پرسپولیس و تماشاگران حاضر در ورزشگاه شوکه به نظر می‌رسیدند درست در نقطه بحرانی شروع به مدیریت بحران کرده و دنبال راهی برای فرار از این باتلاق بودند. بعد از گل سوم چهره بهت زده اوسمار که مشغول مشورت با دستیار معتمدش رافائل گونزالوس داسیلوا بود مشخص می‌کرد آنها تغییرات نیمه دوم را از همان زمان و با بحث‌هایی که بین خود مطرح می‌کنند، آغاز کرده‌اند.

با شروع نیمه دوم پرسپولیس با سه تغییر همزمان به زمین آمد. اوسمار در حرکتی شجاعانه و فوق العاده ریسکی دو هافبک تدافعی خود را از زمین بیرون کشید و یک هافبک با خصوصیاتی رو به جلوتر به زمین آورد. بیرون بردن توامان سروش رفیعی و مسعود ریگی احتمالا بهترین یا شجاعانه‌ترین تصمیم اوسمار در چهار ماه گذشته و از زمان حضورش در راس کادر فنی پرسپولیس بوده است.

غیر از اینها حضور وحد امیری در نقش مهاجم  و ترمیم خط دفاعی با جایگزینی فرشاد فرجی توسط علی نعمتی دیگر تصمیمات و تغییرات مهم او بعد از آن نیمه فاجعه بار بود که همگی به شکلی باورنکردنی نتیجه داد.

با حضور نعمتی خط دفاعی که کاملا  بالا بازی می‌کرد و اساسا چیزی از آن باقی نمانده بود غیر از یک صحنه غافلگیر نشد هر چند ده نفره شدن حریف از دقیقه 58 به این مهم کمک بسیاری کرد. در عین حال محمد خدابنده لو به بهترین شکل ممکن انتقال سریع بازی از دفاع به حمله و بردن توپ به نیمه زمین حریف را انجام داد و تقریبا هیچ اشتباهی نداشت و سرانجام وحید امیری که یک پنالتی گرفت و گل سوم را پایه گذاری کرد تا او هم در این کامبک تاریخی نقش مهمی ایفا کرده باشد.

تغییرات اوسمار در بین دو نیمه بازی با استقلال خوزستان هم بموقع و سریع بود هم هوشمندانه هم شجاعانه چرا که او در آن لحظه نمی دانست که قرار است حریف ده نفره شود. از این رو بیرون بردن دو هافبک تدافعی و حضور یک هافبک رو به جلوتر با خصوصیات تدافعی کمتر به جای آنها و حضور دو مهاجم در عین اینکه وینگرها و عالیشاه در زمین باقی مانده بودند تغییراتی فوق العاده ریسکی به نظر می‌رسید که  شاید هر مربی‌ای جرات و جسارت انجامش را نداشت چرا که روی دیگر قضیه سنگین‌تر شدن ابعاد فاجعه بود اما این ریسک جواب داد.

مهمتر از تغییرات اما  مدیریت بحران در سخت ترین شرایط ممکن بود.اوسمار مربی خشک و سردی نیست.او هم احساسی است و مثل هر فرد دیگری متاثر از اتفاقات بازی و جو ورزشگاه تغییر حالت می دهد اما او در کنار همکارانش در کادر فنی موفق شد  با تصمیمات درست و کنترل شرایط خودش و تیمش از دل جهنم  داغ و سوزان که می‌توانست رویاهای میلیون‌ها پرسپولیسی را به باد دهد یک بهشت رویایی بسازد و تیمش را به قهرمانی امیدوار نگه دارد آن هم در شرایطی که دست بالاتر را برای رسیدن به این رویا داشته باشد.

با اتفاقات رقم خورده در بازی مقابل استقلال خوزستان، اوسمار لوس ویرا وجه دیگری از مربیگری خود را نشان داد؛ اینکه او در مواقع بحرانی قادر به کنترل شرایط خودش و تیمش خواهد بود و می‌توان روی این برزیلی حساب کرد.

با اینکه شانس و اقبال هم تا حدودی به کمکش آمد و اتفاقات بازی به نفعش رقم خورد اما از نقش پررنگ او در این کامبک تاریخی نمی‌توان گذشت و حتما باید سهمی ویژه برای او در این برد بزرگ برداشت.

مرور تصاویر مربوط به شادی او بعد از گل چهارم و ثبت یک پیروزی و بازگشتی بزرگ احتمالا جزو جذاب‌ترین تصاویر این دیدار به یادماندنی است و شاید خود اوسمار هم با مرور این تصاویر باور نکند که در آن لحظات چه حس و حال فوق العاده‌ای داشته و چقدر باید از تغییرات هوشمندانه و کارسازش که منجر به این بازگشت استثنایی شد خوشحال و به خودش مغرور باشد.