ستاره آلومینیوم پس از مهار پنالتی امیری به او چه گفت
احمد گوهری حرفهای جالبی در مورد درخشش مقابل پرسپولیس دارد، اینکه حذف پرسپولیس چه رمز و رازی داشته و او از اسرار پرسپولیس چه می‌دانسته است؟
به گزارش ورزش سه، احمد گوهری ستاره آلومینیوم در روز پیروزی این تیم برابر پرسپولیس در مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی بود؛ او با وجود دریافت چهار گل، وا‌کنش‌هایی دیدنی روی ضربات مهاجمان پرسپولیس داشت که شاید مهم‌ترین آن در دقیقه ۹۰ و در شرایطی بود که بازی با نتیجه ۲-۱ به سود سرخ‌ها دنبال می‌شد. گوهری همچنین در ضربات پنالتی هم درخشان ظاهر شد و توانست دو پنالتی حریف را مهار کند و صعود تیمش را جشن بگیرد.
این اتفاق در شرایطی رخ داد که احمد گوهری در ابتدای فصل به صورت قرضی از پرسپولیس جدا شد تا سرخپوشان که پس از جدایی او موفق به جذب دروازه‌بان نشده‌اند، در این بازی در غیبت علیرضا بیرانوند، امیررضا رفیعی جوان را درون دروازه خود داشته باشند.
* یک پیروزی دلچسب برابر پرسپولیس داشتید. بازی چطور بود؟
بازی زیبایی بود. هر دو تیم بازی خوبی ارائه دادند و فکر می‌کنم یکی از جذاب‌ترین مسابقات فوتبال ایران بود. هر دو تیم تا لحظه آخر تلاش کردند و تسلیم نشدند، اما شانس با تیم ما یار بود. تیم پرسپولیس هم تمام تلاشش را کرد اما فوتبال همین است و قرار نیست همیشه یک تیم برنده باشد. همین برد و باخت و مساوی‌هاست که فوتبال را جذاب می‌کند.
* دو بار کامبک مقابل تیمی مثل پرسپولیس کار خیلی بزرگی بود.
البته ما سه بار کامبک زدیم. در پنالتی‌ها هم ۱-۰ عقب افتادیم و برگشتیم.
* خیلی جالب بود که با وجود اینکه از حریف عقب می‌افتادید اما روحیه‌تان را از دست نمی‌دادید و باز هم برای پیروزی می‌جنگیدید.
اینکه تسلیم نشدیم، خیلی اتفاق بزرگی برای همه ما بود. اکثر بازیکنان ما جوان هستند و این خیلی اتفاق بزرگی است که چنین بازیکنان وارد سطح اول فوتبال شده‌اند که امید دارند، جنگنده هستند و تا لحظه آخر تلاش میکنند.
* درست است که آلومینیوم همیشه نتایج خوبی برابر پرسپولیس گرفته اما به هر حال پرسپولیس هم برای هر تیمی حریف قدرتمندی محسوب می‌شود. با این شرایط قبل از بازی شانس خودتان را برای صعود چقدر می‌دیدید؟
دید ما به بازی با پرسپولیس کاملا مثبت بود و همه بچه‌ها انگیزه بالایی داشتند. همانطور که می‌دانید تیم‌هایی مثل تیم ما که در نیمه جدول هستند، همه تلاش و انگیزه‌شان برای تیم‌های بزرگ است. پرسپولیس یکی از بزرگترین و پرافتخارترین تیم‌های ایران است و پارسال سه‌گانه برده است. بچه‌ها برای بازی با پرسپولیس انگیزه دارند و این کار را برای آنها سخت می‌کند. زمانی هم که من در پرسپولیس بودم، همیشه می‌گفتیم تیم‌ها برابر ما بهتر از سایر مسابقات بازی میکنند.
* خودت هم ستاره بازی بودی و نقش مهمی در این پیروزی داشتی.
یک نکته مهم درباره من این بود که امسال هر بازی که برابر پرسپولیس و استقلال داشتم، فشار مضاعفی روی من وجود داشت. همانطور که می‌دانید زمانی که یک بازیکن که از پرسپولیس و استقلال جدا می‌شود، همه ایران به دنبال این هستند که آن بازیکن یک پاس اشتباه بدهد تا هزار جور انگ به او بزنند. یکی از عواملی که باعث شد من برابر پرسپولیس عملکرد خوبی داشته باشم، این بود که دوست نداشتم این اتفاق رخ بدهد و چیزی را که وجود ندارد، پشت سر من بگویند. مطمئن باشید اگر خدایی نکرده اتفاقی می‌افتاد، همه کاسه کوزه‌ها سر من خراب می‌شد؛ از باشگاه گرفته تا همه مردم. این موضوع در فوتبال ما واقعیت دارد و قابل کتمان نیست. من با همه وجودم برابر پرسپولیس و سایر تیم‌ها بازی کردم. از همه مهم‌تر اینکه وقتی ما برای آلومینیوم بازی می‌کنیم، باید با همه وجود بازی کنیم و این چیزی است که شما را رشد می‌دهد و به شما شخصیت می‌دهد.
* گل دوم را به شکلی عجیب دریافت کردی.
در آن صحنه عیسی سُر خورد و توپ به پای او خورد و به صورت اتفاقی گل شد. فکر می‌کنم خود عیسی هم می‌داند آن گل، اوج خوش شانسی او بود.
* با شرایطی که گفتی، اینکه دو بار عقب افتادید، باعث نشد بیشتر تحت فشار و استرس قرار بگیری؟
من شاید فقط روی گل سوم ۲۰-۳۰ درصد مقصر بودم. برای مثال در صحنه گل اول، توپ را از این زاویه به گوشه زاویه مخالف زد و من هم که همه تلاشم را کردم و نایستادم توپ را نگاه کنم. با این حال همانطور که گفتم این فشار همیشه روی بازیکنانی که از پرسپولیس و استقلال جدا می‌شوند و برابر این تیم‌ها قرار می‌گیرند، هست. شما باید با صد درصد توان و تمرکز بروید، خودتان را آرام کنید و امیدوار باشید. باز هم خدا را شکر. اگر این اتفاق افتاد، لطف خدا بود.
* دقیقه ۹۰ یک سیو خوب داشتی که کلید صعود تیمت بود.
در چنین مسابقاتی باید در تمام لحظات تمرکز داشته باشی. اگر توانستم یک درصد به تیم کمک کنم، لطف خدا بود. هر چند تلاش بچه‌ها خیلی بیشتر از تلاش من بود و من از آنها ممنونم. در هر صورت خدا را شکر که توانستم برای تیمم و نتیجه‌ای که به دست آمد، مثمرثمر باشم.
* درباره پنالتی‌ها صحبت کنیم که دو ضربه را گرفتی. تمرین کرده بودی؟
پنالتی اصلا تمرین کردنی نیست. یک بخشی از این موضوع به این برمی‌گردد که من با بچه‌ها در پرسپولیس بودم و اکثر کسانی که پنالتی زدند، دوستان من بودند و روی آنها شناخت داشتم. یک بخش دیگر هم به تجربه این چند سال و اینکه چه تکنیک و تاکتیکی را برای پنالتی گرفتن در نظر گرفتی، برمی‌گردد. از نظر من پنالتی هیچ تمرین خاصی ندارد.
* پس شناختی که از بازیکنان پرسپولیس داشتی، کمک کرد.
قطعا. وقتی شما ببینی و آنالیز کنی، خیلی تاثیرگذار است. به خصوص که من حافظه خیلی خوبی دارم.
* بعد از مهار پنالتی وحید امیری شادی جالبی داشتی.
وقتی فشار را روی خودت احساس می‌کنی که الان همه منتظرند تا هر حرفی به تو بزنند، ناخودآگاه دچار هیجان می‌شوی. من وقتی پنالتی آقا وحید را گرفتم، خوشحالی کردم. می‌دانم باید احترام می‌گذاشتم اما من از این خوشحال بودم که حرف و حدیث‌ها از روی من برداشته شد.
* یک صحبتی هم با او داشتی.
وقتی پنالتی آقا وحید را گرفتم به رسم ادب و احترام به ایشان گفتم ببخشید جلوی شما خوشحالی کردم. حرف من با ایشان همین بود. در هر صورت مگر می‌شود تیمت ببرد و خوشحال نباشی؟ به نظر من کسی که بعد از برد تیمش مقابل تیم سابقش گریه می‌کند، خیلی اغراق‌آمیز است. من هیچوقت دوست نداشتم مردم را گول بزنم یا ترحم کسی را بخرم. من دوست دارم هر رفتاری که دارم، واقعی باشد.
* تو به عنوان بازیکن قرضی به آلومینیوم رفته‌ای. فکر می‌کنی در پایان فصل به پرسپولیس برگردی؟
چیزی که مشخص است که من یک سال دیگر با پرسپولیس قرارداد دارم اما اصلا مشخص نیست که چه اتفاقی رخ بدهد.
مصاحبه: زهرا حیدریان
