این پدیده زمانی رخ می‌دهد که کوتوله سفید مواد را از غول سرخ جمع آوری می‌کند تا زمانی که به فشار و دمای بالا برسد، منجر به انفجار گرما هسته‌ای می‌شود که منجر به پرتاب این مواد به فضا می‌شود.
ربکا هاونسل، یکی از همکاران پژوهشی در مرکز پرواز فضایی ناسا، گفت: «این رویدادی است که یک بار در زندگی اتفاق می‌افتد و بسیاری از ستاره‌شناسان جدید را خلق می‌کند و برای زمینه یک رویداد کیهانی را فراهم می‌کند که افراد می‌توانند رصد کنند».
این آژانس خاطرنشان کرد که چرخه انباشت و انفجار مواد بین دو ستاره تقریباً هر 80 سال یکبار تکرار می‌شود. آخرین بار این نواختر در سال 1946 مشاهده شد.
ناسا و سایر رصدخانه‌ها نیز از تلسکوپ‌ها و ابزارهای مختلفی برای مطالعه نوا استفاده خواهند کرد. از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به تلسکوپ فضایی پرتو گاما فرمی، تلسکوپ فضایی جیمز وب، رصدخانه نیل گرلز سویفت و تصویرگر پرتو ایکس قطبی (IXPE) اشاره کرد.
این آژانس خاطرنشان کرد که این رویداد فرصتی منحصر به فرد برای درک بهتر ساختار و پویایی انفجارهای ستاره‌ای مکرر فراهم می‌کند. قابلیت رصد تصویربرداری پرتو گاما و یک ابزار جدید در نجوم پرتو ایکس، قابلیت پلاریزاسیون IXPE، بینش بی‌سابقه‌ای را در مورد چرخه زندگی این سیستم‌های دوتایی و فرآیندهای ستاره‌ای که به آنها سوخت می‌دهند، ارائه می‌کند.
