مدیر کل آموزش های فنی و حرفه ای درباره دلایل عدم تناسب شغلی با تحصیلات افراد در جامعه، راهکارهای لازم برای حل این مشکل و هدایت افراد به سوی استعدادهایشان را بیان کرد.
به گزارش خبرنگارمهر؛ مدیرکل آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای استان تهران در برنامه «سلام تهران» که ششم مرداد از شبکه پنج سیما پخش شد، با اشاره به عوامل موثر در ایجاد تناسب شغلی با تحصیلات افراد، یادآور شد: برای ایجاد تناسب شغلی با تحصیلات افراد، باید عوامل گوناگون اقتصادی با هم هماهنگ شوند. یکی از سیاست‌هایی که ذیل اقتصاد قرار می‌گیرد، سیاست‌های اشتغال است که شامل سیاست‌های فعال، غیرفعال و … می‌شود. سازوکارها در کشور باید به گونه‌ای طراحی شود که موضوع کار کردن ارزش پیدا کند و فرهنگ کار ترویج شود. کشور، باید قابلیت‌های خود را در زمینۀ تکنولوژی به‌خصوص تکنولوژی اولیه افزایش دهد و نیروی ماهر آن را تربیت کرد. متاسفأنه ما اکثر سرمایۀ کشور را صرف تهیه تکنولوژی سطح پایین کردیم.
پوراندخت نیرومند در «میزتهران» این برنامه افزود: سیاست‌های خارجی و تعامل با کشورها باید متناسب با نیازهایمان باشد. سیاست‌های اداری و نظام آموزشی هم باید هم راستا با سیاست‌های اشتغال باشند. زمانی که تمام این موارد هم راستا شوند و در جهت چشم‌انداز کشور کار کنند، می‌توان برای جوانان اشتغال ایجاد کرد.
وی در رابطه با تناسب تحصیلات افراد با نیاز کشور، گفت: روند فعلی جامعۀ ما، جوانان را به سمتی میبرد که تا چند سال آینده اکثریت افراد دکتر هستند، مگر خلافش ثابت شود و متاسفانه القاب و عناوین بیش از افراد اهمیت دارد. افراد بعد از کسب مدرک دکتری، تازه در ۳۰ سالگی وارد بازار کار می‌شوند؛ در صورتی‌که این تعداد افراد دارای تحصیلات تکمیلی، مورد نیاز کشور نیست. تحصیلات تکمیلی، باید با هدف و به تناسب نیاز کشور باشد. در کشورهای دیگر، آموزش‌های فنی و حرفه‌ای در عمل و گفتار سیاستمدارانشان محقق می‌شود.
مدیرکل آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای استان تهران با اشاره به وظیفه دولت در ایجاد امنیت فکری برای اشتغال، گفت: گله‌مندی جوانان از عدم تناسب شغلی با تحصیلاتشان در شرایط فعلی و تلاطمات اقتصادی، کاملاً یه حق است. هر روز یک تکنولوژی جدید ظهور می‌کند که بازار کار را به هم می‌ریزد. این وظیفه سیاست‌گذاران است که محیطی دارای امنیت فکری برای اشتغال افراد، فراهم کنند.
وی با اشاره به کشور آلمان به‌عنوان کشوری توسعه‌یافته در زمینه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای، بیان کرد: توسعه‌یافته‌ترین کشور در آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای، کشور آلمان است. ما در دهه ۶۰ با آلمان یک طرح ۱۸ ماهه داشتیم که بسیار موفق بود و باید به روز می‌شد و ادامه پیدا می‌کرد؛ اما متوقف شد.
نیرومند با بیان اینکه در کشور ما پژوهش‌های بلندمدت صورت نمی‌گیرد، اظهار کرد: در کشورهای آلمان، بریتانیا و ایالات متحده؛ امکاناتی برای جوانان فراهم شده تا بتوانند از نظر استعداد و رغبت شغلی خود را ارزیابی کنند. از سال ۱۹۱۴ تا کنون در ایالات متحده از سربازان تست گرفته می‌شود تا متناسب با توانمندی‌هایشان از آن‌ها استفاده گردد. ۱۰۷ سال مطالعه و پژوهش کردند و مدام در حال اصلاح ساختار هستند. پژوهش‌ها در کشور ما، نهایتاً طی یک تا دو سال صورت می‌گیرد و بعد در گوشه کتابخانه‌ها خاک می‌خورد.
مدیرکل آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای استان تهران با اشاره به اینکه بایستی رغبت‌سنجی شغلی و استعدادیابی به صورت رایگان برای همه دانش‌آموزان در کشور انجام شود، تأکید کرد: در سه سال آخر دبیرستان، باید رغبت‌سنجی شغلی برای همۀ دانش‌آموزان، به صورت رایگان انجام شود؛ درست همانگونه که در تمام کشورهای پیشرفته این اتفاق می‌افتد. این حق شهروندی افراد است. کار، ابزار رضایت از زندگی است. شما حتی اگر پزشک شوید ولی تناسبی بین تحصیلات، شغل و استعداد شما وجود نداشته باشد؛ از زندگی خود راضی نخواهید بود.
نیرومند با اشاره به ایجاد سامانه‌ای برای ارزیابی فرصت‌های شغلی در بازار کار، گفت: اولین مشخصه‌ای که استعداد شغلی را تعیین می‌کند، ویژگی‌های فردی افراد است. دومین مشخصه، بازار کار کشور است. اکنون با فناوری اطلاعات و داده کاوی می‌توان، بازار کار هر رشته را سنجید و پیش روی جوانان گذاشت تا بدانند در هر رشته، چند فرصت شغلی و با چه ظرفیتی وجود دارد. این موضوع یک سامانه هوشمند لازم دارد که جویندگان کار، شاغلین، بنگاه‌های اقتصادی، موسسات آموزشی، کاریابی‌ها و کل دست‌اندرکاران اشتغال، اطلاعاتشان را به صورت آنلاین در آن وارد کنند. سپس براساس این اطلاعات، برای مثال می‌توان مشخص کرد که در حوزۀ بیوفناوری چند فرصت شغلی در ایران وجود دارد. در ایران علی‌رغم تلاش‌های بخشیِ انجام شده، هنوز چنین سامانه‌ای نداریم. ما در سال ۹۳ تلاشی کردیم و در قانون بودجه ۹۴ آوردیم اما انجام نشد.
وی در پایان افزود: در ایران، آمار جامعی در موضوعات مختلف نداریم. مرکز آمار، آمارهای خود را می‌دهد. بانک مرکزی یک‌سری آمارهای دیگری را ارائه می‌کند. در نهایت مرکزی وجود ندارد که این آمار را یکپارچه کند تا برای مردم، منجر به نتیجه شود.
