حدادی خطاب به کمیته المپیک: مربی‌ام باید به توکیو بیاید نه مدیری که کاری ندارد

به گزارش ایسنا،  احسان حدادی پرتابگر المپیکی کشورمان در گفت و گو با رادیو ورزش درباره وضعیت خود پیش از رقابت‌های المپیک توکیو بیان کرد: من از سال گذشته بعد از جراحی ناحیه  پا، تمرینات را در جزیره کیش را آغاز کردم. فعلا در حال انجام فیزیوتراپی هستم و البته از فدراسیون دوومیدانی ممنونم که توانست شرایط مناسب را برای من فراهم کند. حسین توکلی هم به عنوان مربی کنار من است.

او افزود: این روزها در وضعیت بهتری از لحاظ بدنی هستم و به واسطه سال‌ها ورزش متاسفانه دیسک کمر دارم که فعلا در حال درمان هستم. به هر حال بعد از ۴ سال قرار است در لیگ برتر پیش رو پرتاب کنم. تجربه حضور در ۳ المپیک را در کارنامه دارم و امیدوارم نتیجه نسبتا خوبی بگیرم. اگر به رکورد ۶۵ متر برسم برایم راضی کننده خواهد بود.

حدادی عنوان کرد:  بابت بیرون آمدن از بستر بیماری بسیار خوشحالم چون به واسطه ویروس کرونا مدتی را درگیر این ویروس شدم برای همین تمرین نمی‌کردم. قصد دارم اگر بتوانم در المپیک  ۶۵ متر پرتاب کنم. شاید آخرین المپیک دوران حرفه ای ام را تجربه کنم و بعد از بازی های آسیایی  به خداحافظی فکر می‌کنم. با این حال رقابت‌های لیگ برتر بعد از ۴ سال دوری برایم مهم است چون اگر نزدیک ۶۴ متر پرتاب نکنم حضورم در المپیک به صلاح نیست. در دور مقدماتی المپیک اگر ورزشکاری قصد صعود دارد ۶۳ متر به بالا باید پرتاب کند. در نهایت ۱۲ نفر به فینال می‌رسند و مجدد ۸ نفر به مرحله نهایی می روند. اگر آسیب نمی دیدم شانس کسب مدال داشتم با این حال تا لحظه آخر تلاش خودم را می کنم.

نایب قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن گفت:  جراحی پای من حواشی زیادی را برایم ایجاد کرد. خیلی ها نمی دانند من چه سختی هایی را تحمل می‌کنم اما اکنون خطاب به مسئولان ورزشی و البته کمیته ملی المپیک می گویم بهتر است که مربی در المپیک همراه ورزشکار باشد نه اینکه فردی که کاری در ورزش ندارد و در حوزه مدیریتی فعال است. من درخواست حضور حسین توکلی را به عنوان مربی ام داشتم تا کمکم کند.

او ادامه داد: یوسف کرمی به دلیل استرس بالا در المپیک لندن نتوانست شب راحت بخوابد و باید کسی که کنارش بود به جای مدیر، یک مربی باشد.  المپیک میدان جداگانه ای است و شرایط خاص خود را می طلبد. متاسفانه اسم مربی آمریکایی ام و حسین توکلی را برای حضور در توکیو نداده اند و حالا هم که علی ماند و حوضش! کسی که ۲۴ ساله است و به المپیک می رود با من که چهارمین المپیک را تجربه می‌کنم فرق دارد. حتما باید مربی ام با من همراه باشد. من نیاز به حرف زدن با مربی ام دارم اما مسئولان ورزشی این مسائل را جدی نمی گیرند و از ۸۵ میلیون جمعیت فقط ۵ نفر مدال می‌گیرند.

انتهای پیام