ایسنا/خوزستان سرمربی خوزستانی تیم‌ملی کشتی ناشنوایان پس از نایب قهرمانی تیم‌ملی در مسابقات جهانی با اشاره به نبود حمایت مالی لازم و پوشش رسانه‌ای، گفت: اگر امکانات لازم برای حفظ این ورزشکاران نباشد، دینی است که بر گردن ما می‌ماند و باید در روز قیامت پاسخگو باشیم زیرا خانوادههایشان آن‌ها را به ما سپرده‌اند که هم دیده و مطرح شوند و هم از نظر مالی وضعیت‌شان تغییر کند.
مسلم شیرزاد در گفت‌وگو با ایسنا درباره نایب قهرمانی تیم‌ملی کشتی فرنگی جوانان ناشنوا در رقابت‌های قهرمانی جهان، اظهار کرد: مسابقات در سطح بالایی برگزار شد. البته این رقابت‌ها به دلیل شرایط کرونایی و جلوگیری از تراکم جمعیت در شش وزن برگزار شد که ۹ کشور صاحب‌نام کشتی در این مسابقات حضور داشتند و تیم ایران توانست عنوان نایب قهرمانی را به دست آورد که این امر برای اولین بار رقم خورد. ما همیشه سوم یا چهارم بودیم و روسیه و ترکیه صاحب سکوهای اول و دوم بودند که خوشبختانه تیم‌ملی جوانان توانست کار بزرگی در ترکیه انجام دهد و با اقتدار مقام دومی را از آن خود کند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تیم ایران پتانسیل قهرمانی را نیز داشت؟ گفت: بله به جرات می‌گویم تیم‌ملی ایران این پتانسیل را داشت و اگر مسابقات در تمام اوزان بود، حتما مدال‌های بیشتری را کسب می‌کردیم، ضمن اینکه اگر شرایط کرونایی نبود و اردوهای تیم‌ملی مستمر برگزار می‌شد شاید تیم بهتری را می‌بستیم. مسابقات ناشنوایان با مسابقات شنوایان متفاوت است زیرا ما در هر وزنی، محدودیت و مشکل نفری داریم و دست‌مان برای انتخاب بازیکن بسته است. در مجموع اگر فرصت بیشتری برای شناسایی استعدادها داشتیم، مطمئنا نتایج بهتری کسب می‌کردیم و من امید قهرمانی داشتم.
سرمربی تیم کشتی فرنگی جوانان ناشنوا افزود: در مسابقات جهانی همیشه روسیه و ترکیه سخت‌ترین حریفان ایران بوده‌اند و اگر به جای ترکیه ما میزبان رقابت‌ها بودیم، حتما زحمات کشتی‌گیران‌مان بیشتر دیده می‌شد. تیم ترکیه بابت قهرمانی تیمش این میزبانی را گرفته بود، هرچند این نیز مانعی نشد و ما خدا را شکر به مقام خوبی دست پیدا کردیم.
وی درباره حمایت‌ها از تیم‌ملی کشتی فرنگی جوانان ناشنوا گفت: تیم جوانانی که اکنون در اختیار داریم یک تیم نو و جوان است که برای اولین بار در رقابت‌های جهانی حضور داشت. مشکل اصلی این جوانان، کافی نبودن پاداش‌ها است. ناشنوایان با معلولان هیچ تفاوتی ندارند. در حالی که پاداش معلولان در پارالمپیک و جهانی به اندازه ورزشکاران سالم است، برای ناشنوایان به این صورت نیست. مثلا باتوجه به پاداش یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومانی که برای مدال‌آوری یک ورزشکار سالم در المپیک در نظر گرفته‌اند، اگر مدال توسط یک ورزشکار ناشنوا حاصل شود شاید ۸۰ میلیون تومان هم به این ورزشکار ندهند و این تبعیض در پاداش‌ها واقعا در روحیه ورزشکاران ناشنوا خیلی تاثیر منفی دارد و این گله‌مندی آن‌ها به حق است.
شیرزاد عنوان کرد: البته خدا را شکر وزارت ورزش مصوب کرده است که پاداش کشتی‌گیران ناشنوا نیز سه برابر شود که این خبر بسیار خوبی است و انگیزه خوبی به ورزشکاران می‌دهد اما جدا از بحث مالی، این ورزشکاران حتی پوشش رسانه خوبی هم ندارند. مسابقات جهانی کشتی در رده سنی جوانان برگزار شد و در رده سنی بزرگسالان در حال برگزاری است که کل پوشش رسانه‌ای از طریق تلویزیون، کمتر از پنج دقیقه بود که در رسانه‌های مکتوب هم فکر کنم یک خبرگزاری خبر را تهیه کرد و سایر خبرگزاری‌ها هم از آن استفاده کردند که این موضوع در روحیه کشتی‌گیران و خانواده‌های آن‌ها واقعا تاثیر دارد و انتظار دارند که فرزندان‌شان دیده شوند اما دیده نمی‌شوند. شبکه ورزش از هر رشته‌ای پخش می‌کند اما یک بار ندیده‌ام از ناشنوایان، چیزی نشان دهد و این خیلی بد است و امیدوارم رفع شود و ورزشکاران ما دیده شوند. زبان کشتی‌گیران ما صدا ندارد اما در سکوت‌شان خیلی گله‌ها دارند. ورزشکاران ما انسان هستند و دل دارند و دوست دارند حرف دل‌شان را بگویند که با توجه به شرایط‌شان ما و رسانه‌ها باید حرف دل‌شان را بگوییم.
وی ادامه داد: پیش از این نفرات نیز کشتی‌گیران بسیار خوبی داشتیم که مدال‌آور بودند اما اکنون هیچ اثری از آن‌ها نیست و همه این مواردی که به آن‌ها اشاره داشتم، تاثیرگذار است و ما مقصر هستیم چرا که باید آن‌ها را حفظ می‌کردیم. اگر امکانات لازم برای حفظ این ورزشکاران نباشد، دینی است که بر گردن ما می‌ماند و باید در روز قیامت پاسخگو باشیم زیرا خانوادههایشان آن‌ها را به ما سپرده‌اند که هم دیده و مطرح شوند و هم از نظر مالی وضعیت‌شان تغییر کند. امیدوارم این وضعیت تغییر کند و پوشش رسانه‌ای نیز باید بیشتر شود تا انگیزه‌ای برای آن ناشنوایانی باشد که این مورد را یک ضعف می‌دانند و کنج خانه‌ها نشسته‌اند.
انتهای پیام
