خانه نشینی را به این قراردادها ترجیح می‌دهم؛
فرزانه توسلی دروازه‌بان و کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان از مشکلات سوپرلیگ فوتسال زنان می‌گوید.
به گزارش “ورزش سه” حدود چهل روز تا آغاز رسمی سوپرلیگ زنان باقی مانده است و هنوز اغلب تیم‌ها، حتی سرمربی خود را انتخاب نکرده‌اند. در این میان در کمال ناباوری وضعیت باشگاه‌هایی چون پیکان و نصر که سال گذشته دوشادوش یکدیگر برای کسب عنوان قهرمانی تلاش می‌کردند، نامشخص است. نیلوفر اردلان سرمربی تیم پیکان رسما از این تیم جداش شده است و قرارداد بازیکنان این تیم که اغلب ستاره‌های ملی‌پوش هستند به اتمام رسیده. وضعیت نصر نیز مشخص نیست و گمانه‌زنی‌هایی در خصوص فروش امتیاز این تیم و یا انحلال آن‌ها نیز به گوش می‌رسد. به همین بهانه به سراغ فرزانه توسلی، کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان که سال گذشته دروازه‌بان تیم پیکان بود رفتیم تا با او در خصوص وضعیت فعلی لیگ و همچنین اردوی تیم ملی که به زودی آغاز خواهد شد صحبت کنیم.
نه، اگر به کسی برنمی‌خورد می‌خواهم بگویم که وضعیت لیگ مشخص نیست. وضعیت دو تیم صدرنشین سال گذشته یعنی نصر و پیکان که از سایر تیم‌ها هم عجیب‌تر است. همین موضوع باعث شده بازیکنان بسیاری از فوتسال به فوتبال بروند و با این شرایط فکر کنم تا یکی دو سال دیگر به طور کلی فوتبال زنان نابود شود. من هم چون فیزیکم به دروازه‌بانی در فوتبال نمی‌خورد احتمالا باید بروم فوروارد بازی کنم (با خنده)
سال گذشته قرارداد من 400 میلیون تومان بود و امسال به من پیشنهاد 480 میلیون تومانی دادند. واقعا این حق ما است که سال‌ها برای رسیدن به این جایگاه تلاش کردیم؟ راستش را بخواهید ترجیح می‌دهم خانه نشین بشوم ولی با این مبالغ بازی نکنم. من هم به باشگاه پیکان نگفتم مبلغ من را به یک میلیارد افزایش بده اما به 600 تومن که می‌توانستند افزایش دهند. فقط می‌توانم بگویم حیف پیکان، حیف تیمی که ساخته بودیم و اگر همان روند را پیش می‌رفتیم امسال هم قطعا می توانستیم قهرمان شویم.
راستش را بخواهید من خودم همواره به صورت انفرادی تمرین می‌کنم اما بازیکنان بسیار کمی هستند که نگرش این شکلی داشته باشند. اکثر بازیکنان تمام این 6 ماه را خواب هستند و بعد از عقد قرارداد تازه با تیم شروع به تمرین می‌کنند. این انتقاد را باید به آن‌ها مطرح کنم و به جوان‌ترها بگویم قدر خودشان را بدانند. اگر می‌خواهند موفق شوند باید تمرینات را جدی‌تر بگیرند. بسیاری از آن‌ها وقتی بعد از تعطیلات بین فصل، به اردو می‌آیند از ظاهرشان مشخص است که تمام این 6 ماه مشغول استراحت بودند.
به نظرم زمان خوبی برای برپایی اردو نبود، لیگ درحال آغاز شدن است و در میان فصل مدام باید 2/3 روز به اردوهای تیم‌ملی اضافه شویم. اما بالاخره این اردوها باید آغاز میشد و می‌توان این تصمیم فدراسیون را به فال نیک گرفت. همیشه هم نباید اینطور باشد که انتقاد کنیم، گاهی اوقات واقعا اتفاقات مثبتی رخ می‌دهد که باید آن راببینیم. مسابقات داخل سالن به تقویم آسیا اضافه شده است و امیدوارم ما در کنار جوان‌ترها به یک هماهنگی برسیم و در این رقابت‌ها بدرخشیم.
حضور تیم‌هایی چون پرسپولیس و استقلال. من از صمیم قلبم آرزو دارم که پرسپولیس امسال تیم بدهد تا به عنوان یک پرسپولیسی در این تیم بازی کنم. می‌دانید که اکثر ملی‌پوشان فوتیال زنان پرسپولیسی هستند. برای تیمی که 400 میلیارد بودجه دارد، هزینه کردن 7/8 میلیارد برای حضور در فوتسال زنان کاری ندارد. پرسپولیس انقدر بزرگ است که هر زمان بسم‌الله بگوید، هواداران متمولش هزینه تیم داری در فوتسال زنان را می‌دهند.
می‌خواهم از شما و سایر رسانه‌هایی که حامی فوتبال و فوتسال زنان هستند تشکر کنم. امیدوارم حمایت اهالی رسانه از ما بیشتر شود چراکه در غیر این‌صورت متاسفانه به زودی شاهد مرگ فوتسال زنان ایران خواهیم بود.
